Plastische chirurgie

Vandaag ben ik weer terug gegaan naar de buurt (Sinsa, in Gangnam) waar ik mijn eerste 8 dagen heb overleefd. Het voelde echt wel een beetje als thuiskomen. Nu we toch in Gangnam zijn, waarom niet even shoppen? Dus ik naar mijn vertrouwde straatje de Mango, Forever21, H&M en Zara in, want alleen hier hebben ze ‘normale’ maten. En het bleek ook nog eens ‘big sale’ te zijn. Dus 50% korting op de sale, wat ervoor zorgde dat ik voor spotgoedkoop 3 supertoffe jas/vestjes/colbertjes heb. Ik was dus helemaal gelukkig. Eigenlijk wilde ik nog een berg beklimmen vandaag, alleen daar was het helaas al te laat voor.
Gangnam is de wijk voor alle hippe fashion, met allerlei designer boetiekjes. En ik ben deze dag zo’n 10 plastisch chirurgie praktijken tegengekomen, en ongeveer hetzelfde aantal mensen die zojuist plastisch chirurgie hadden gehad. Mensen lopen met het verband gewoon op straat en het is echt de normaalste zaak van de wereld. Het is dus zelfs zo, dat studenten van 18/19 jaar voor hun afstuderen plastisch chirurgie van hun ouders cadeau krijgen! Dat is gewoon echt bizar. Zelfs de Koreaanse buddies hebben er zelfs over nagedacht om het te doen. Zoveel mensen in hun omgeving doen het ook of overwegen het. Het is totaal geen taboe. Zelfs mensen uit China komen speciaal naar Korea voor de plastisch chirurgie, omdat het hier zo goedkoop is. Soms worden ze op het vliegveld op de terugvlucht aangehouden, omdat ze niet meer lijken op hun foto op hun paspoort. Dus nu moeten de chirurgen iets tekenen, wat aantoont dat ze nog steeds dezelfde persoon zijn. De plastisch chirurgie wereld en het doen van een behandeling is nog groter dan ik dacht. Alle mensen die hier op tv verschijnen als nieuwslezer of iets anders, hebben allemaal plastisch chirurgie gedaan. Het is zo gewoon en normaal. Dat begrijp ik echt niet. Dus mijn wandeling door gangnam, was wel echt een bizarre openbaring over plastisch chirurgie en het schoonheidsbeeld van Koreanen. Hierna ging ik op een iets makkelijkere wijze terug naar huis, alleen via de metro en niet nog eens een overstap op de bus, wat zo lastig is, want waar je überhaupt heen moet, echt geen idee. Na weer ‘thuis’ te zijn aangekomen heb ik mij omgekleed en mijn camera opgehaald bij Leo. Mijn camera body is namelijk binnengekomen en hij zie er echt supertof uit! Helaas was er ook nog ‘slecht’ nieuws, aangezien mijn lens ‘parallel imported’ blijkt te zijn, wat betekent dat het een soort van geïmporteerd wordt en je het niet in de originele verpakking krijgt. Het kan dus een beetje beschadigd zijn aan de buitenkant en ook las ik ergens dat bij iemand de focus niet goed werkt. Dit risico wil ik eigenlijk niet lopen, dus moet ik weer opzoek naar een nieuwe lens. Helaas zijn alle lenzen die niet ‘geïmporteerd’ worden duurder dan ik dacht en kom ik bijna bij een Nederlandse prijs uit. Dus dit heeft een klein beetje erg mijn dag verpest. Nu moet ik dus nog steeds op zoek naar een lens, en het liefst wil ik het voor het weekend hebben als ik naar Ulleungdo gaat, maar dat heb ik helaas al opgegeven. Na een kleine zoektocht naar een lens die teleurstellend afliep ging ik naar SNU station, waar ik met het Nederlandse team ‘Masterchef’ heb afgesproken. We hebben namelijk 100,000 won gewonnen en dat moet uiteraard gespendeerd worden aan eten en drank. Dus we hebben een groot bord met zalm besteld en rijst, dus aten sushi. En daarna aten we nog wat ramen, dat zijn dunne noodles. En uiteraard kwam er genoeg soju bij kijken. Na een heerlijke maaltijd ben ik nog met 2 Koreaanse buddies naar de Makgeolli, troebele rijstwijn, met yoghurt place geweest. En dat was echt heel erg gezellig. Ook hier moet je eten bestellen als je iets wilt drinken. Dus we hebben noodles met taugé en beef gegeten, erg goed! En uiteraard hebben we de Makgeolli yogurt gedronken, wat smaakt naar smoothie. Na gezellig gekletst te hebben en uiteraard gedronken en gegeten was het wel weer mooi tijd om naar huis te gaan. Eenmaal thuis heb ik nog even geskyped met het thuisfront en lag ik om 01:30, zoals gewoonlijk, op bed. Om de volgende ochtend weer wakker te worden voor mijn les.